DUDA i umowa znacząca, ale nie, albo tak

KOMISJA NADZORU FINANSOWEGO Raport bieżący nr 20 / 2014 Data sporządzenia: Skrócona nazwa emitenta DUDA Temat Polski Koncern Mięsny DUDA S.A. – uzupełnienie informacji o zawartych umowach kredytowych Podstawa prawna Art. 56 ust. 1 pkt 2 Ustawy o ofercie - informacje bieżące i okresowe Treść raportu: W oparciu o § 9 pkt. 8 w związku z § 5 ust. 1 pkt. 3 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 19 lutego 2009 roku w sprawie informacji bieżących i okresowych przekazywanych przez emitentów papierów wartościowych oraz warunków uznawania za równoważne informacji wymaganych przepisami prawa państwa niebędącego państwem członkowskim, t.j Dz.U.2014.133 ("Rozporządzenie"), Zarząd Polskiego Koncernu Mięsnego DUDA S.A. z siedzibą w Warszawie ("Spółka", "Emitent") przekazuje do publicznej wiadomości informację o zawarciu w dniu 26 września 2014 r. z Raiffeisen Bank Polska SA z siedzibą w Warszawie ("Bank") umowy IRS ("Umowa"), celem której jest zabezpieczenie stopy kredytowej na części zaciągniętych w Banku kredytów, w kwocie 5.000.000,00 zł, na okres 5 lat.  Umowa nie stanowi umowy znaczącej w rozumieniu § 1 pkt. 44 Rozporządzenia, niemniej z uwagi na fakt wcześniejszego podpisania przez Emitenta z Bankiem umów określonych Raportem bieżącym nr 17/2014, sporządzenie niniejszego Raportu Emitent uznał za konieczne, jako spełniające przesłanki określone w § 9 pkt. 8 Rozporządzenia (zawarcie przez Emitenta z jednym podmiotem lub jednostką zależną od tego podmiotu, w okresie ostatnich 12 miesięcy, dwu lub więcej umów, które łącznie spełniają kryterium znaczącej umowy). Umowa o największej wartości została szczegółowo opisana Raportem bieżącym nr 17/2014.

Zacznijmy od takiego drobiazgu, jak brak daty w raporcie. Data generalnie bywa jednak przydatna. Bardzo prosimy o daty w raportach.

Jeszcze bardziej przydatna w komunikacji i relacjach z ludźmi finansów jest tzw. precyzja wypowiedzi. Jeśli spółka chce coś zakomunikować nie może prowadzić na oczach inwestorów rozważań teoretyczno - prawnych. Przepisy są bardzo precyzyjne, a my tu przechodzimy przez trzy etapy:

1) najpierw podstawa prawna wybrana w raporcie ESPI mówi nam, że jest to umowa spełniająca przesłanki umowy znaczącej.

2) potem w treści raportu mamy informację, że umowa nie stanowi umowy znaczącej w rozumieniu przepisu, który (żeby było zabawniej) nie istnieje. W RMF w sprawie informacji bieżących i okresowych par. 1 niestety jest bardzo ubogi i dorobił się jedynie trzech punktów. Za to par. 2 ust. 1 posiada punkt 44, który faktycznie definiuje umowę znaczącą. O to chodziło, prawda?

3) po przebrnięciu przez poprzednie dwie rozterki - "jest", ale "nie jest", dochodzimy do kolejnego "jest". Emitent walecznie uznał, że par. 9 pkt 8 pozwala uznać, że jest to umowa znacząca, bo się sumuje z poprzednimi. Na marginesie - to znów nie ten przepis - o sumowaniu umów mówi par. 2 ust. 2 RMF w sprawie informacji bieżących i okresowych, czyli dokładnie tam, gdzie zawarte są wszystkie definicje.

Nie wspomnę już o tym, że moim zdaniem, ta umowa nie wymagała w tej chwili raportu bieżącego.
I to chyba jest najśmieszniejsze :)